top of page

Ups en downs

Foto van schrijver: Shiva HolisticShiva Holistic

Bijgewerkt op: 11 feb 2023

Ik denk dat iedereen ten minste een breek moment heeft of dergelijks iets mee gemaakt in zijn leven voor ene is een heftige ervaring dan de anderen. Maar alles telt mee in het leven. Ik heb een workshop bijgewoond het ging over ups en down op je spirituele pad.


Omdat ik op een holistische manier naar het leven kijk is de spirituele pad onmisbaar. Waarom is het zo belangrijk omdat het contact met mijn innerlijke wijsheid begint met verbinding met mijzelf. De organisator van de workshop vertelde de ergste moment in haar leven toen haar konijn erg ziek was en de spoed lag…. haar relatie was net stuk en haar zus in het buitenland. Ze heeft vrienden in hele Nederland maar niet in Utrecht. Ze voelde zich alleen vooral tijdens corona tijd. Dat was in deze periode. Deze vrouw is 30 jaar oud.


Ik heb hier geen commentaar. Maar ik dacht is dat ergst in je leven? op deze leeftijd ?

Ik voel me niet beter of slechter maar ik dacht in mijn eigen WOW. Ik denk dat ik elke jaar misschien 100 keer minste ups en down momenten heb gehad. En alleen voelen of alleen zijn dat is mijn status geworden. Ik heb in Nederland alleen gewoond. Ik voelde me duizend keer kut en ik had nooit het gevoel dat ik iemand heb die me echt begrijp. Ik heb letterlijk niemand wat erger nog had ik niet veel geld en kon geen auto rijden. Ik had zelfs geen auto. Ik moest zelf op mijn eentje uitzoeken en vinden. Ik moest alles uit proberen en de moed niet verliezen. Ik kan niet zwak zijn ik moest alleen door en door gaan. Ik kon niet eens naar mijn innerlijk stem luisteren. Ik was in overleven mode. Niks gaat me redden ik moet in Nederland een weg zien te vinden zodat ik een normaal leven kan leiden. Wat is nou normaal dat heb ik allemaal niet geleerd. Ik vergat te zeggen dat 27jaar in mijn leven in oorloog gebied en conflicten heb gewoond en nooit het gevoel heb gehad dat nu veilig is. Dat was niet de enige binnen mijn familie was ook een andere oorlog gaande. Ik had geen makkelijk leven. Mijn vader was alcholieker en agressief. Na zijn dood hebben zijn zonen zijn pad goed gevolgd. Ik was altijd de bang meisje en daarna de onzeker vrouw.



Ik heb in tekorten geleefd. Ik werd vaker op verschillende manieren mishandeld. Ik ging gewoon door tot 2021 was ik helemaal op, ik kon niet meer verder. Ik kreeg een zware overspanning en paniek aanvallen. De immer was vol en hij was jaren aan het overstromen. Maar ik had geen kans om te leven. Ik kon niet tot rust komen. In Nederland moet van alles gebeurd en geregeld. Ik heb daar werk met een hongerloon en ik heb naast mijn werk nog een opleiding gevolgd. Ik kwam nauwelijks rond op het einde van de maand. Niet veel geld voor extra uitgang of hobby’s. Ik wist niet wat ik leuke en niet leuk vind. Ontdekking is geen gemakkelijk als ik niet alle mogelijkheid heb. Ik dacht Hanan blijf gewoon door gaan het komt een moment dat ik gelukkig en stabiel leven leid.


Ik heb veel momenten gehad waar ik mezelf heb af gevraagd waarom doe ik dat waarvoor moet ik dat allemaal doen? Wat wil nu echt eigenlijk?

Ik dacht na deze workshop wat vertellen mensen over een burn out of een keer een dier dood is gegaan. Ik heb mijn leven veel mensen kwijt geraakt. Ik heb afscheid moeten nemen van mensen die ik van hou voor mijn eigen veiligheid. Hart scheurend maar het is dit pad of niets. Soms moeten we een pad kiezen omdat de andere keuze nog moelijker en onverdraagbaar is.

Ik wilde rust in mijn leven dat mijn leven moeiteloos gaat. Dat ik geen masker moet dragen omdat ik zonder deze masker niet kan leven. Helaas ik kan niet helemaal ontmaskeren. Er zijn mensen en omstandigheden in mijn leven waar ik de masker nog nodig heb.

Ik dacht als nou mensen een dode hond of konijnen het ergste wat ze kunnen meemaken dan moeten ze echt hun kijker gebruiken om ver te kijken dan hun neus. Er lopen veel mensen met heel veel pijn en zware lading op hun schouder.


Ik heb gelukkig de afgelopen jaar veel dingen kunnen los laten. Maar er zijn veel dingen die me nog irriteren bijvoorbeeld mijn vrienden of kennissen om mij heen die nog steeds niet echt voelen dat erg zwaar is.


Maar waarom moet ik voor ze bewijzen? Wat ik heb geleerd dat menens niet echt voelen tot ze zelf in problemen komen dat beginnen ze te beseffen hoe ontzettend pijnelijk is maar toch ze denken da ze de enige pijn hebben. Ik geeft een nog een ander voorbeeld. Ik heb een goede vriend die voor mij altijd was en nog steeds maar zijn vrouw vond het verschrikkelijk dat hij me ondersteunt wanneer het erg moeilijk is en wanneer ik geen raad meer heb en niet alleen kan oplossen. Hij is trouwens in mijn vader leeftijd. Maar ook een vrienden die pas later besefte en ik denk niet dat ze volledig besefte dat ik niet veel activiteiten met anderen kan doen omdat ik gewoon een kleine netwerk heb en alleen woon.

Ik ben vaker verhuisd in Nederland maar tijdens mijn de ene verhuizing die ze me hebben geholpen werd ik vaker gevraagd vanuit die kleine groep (netwerk) waarom vraag je niet aan je vrienden om je te komen helpen met verhuizen? Was dat opzettelijk? nee, ze weten al dat ik bijna niemand heb maar tocht echt besef hebben ze niet het medeleven kunnen ze niet.


Wat ik heel vervelend ook vond dat ze met mij praten als een sociale opvang omdat ik een kwetsbare persoon in hun ogen ben. Ik heb vaker in alle onze gesprekken gezegd dat ik geen zielig persoon ben, ik ben een wijze slimme vrouwen en ik heb onzekerheden maar dat heeft iedereen.

Ze hebben waarschijnlijk al een lepel geplakt en ze kunnen me zonder deze lepel niet meer zien.

Ik zei ooit ik wil een gelijkwaardig relatie met jullie en niet op deze manier hoe ze erover denken “we het goed hebben en jij niet dan gaan we je ondersteunen en we gaan iedereen vertellen dat we een alleenstaande vrouw uit buitenland gaan helpen”. Omdat we goed hebben. Soortgelijk situatie doet ontzettend veel pijn. Maar ik heb hier leren omgaan en los te laten. Ik heb geleerd dat mijn kracht is wanneer ik in mijn zelf geloof.


Maar ik heb besloten om geen masker te dragen en mijn gerezen te zetten. Iedereen heeft een oordeel. Maar wat ik in mijn levenservaring heb geleerd mensen kijken vanuit hun prisma de prisma van levenscreatie dus ook met tekorten en donkere stukken en dat hoeft niet per se met mij te maken. Als hun gedrag en manier van denken mij niet meer triggeren dan zijn onderleggende emoties al opgelost.


15 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


  • Instagram
  • Facebook

© 2024 Shiva Holistic

bottom of page